مقایسه انواع صندوقهای سرمایهگذاری: سهامی، درآمد ثابت، مختلط و ETF
صندوقهای سرمایهگذاری ابزارهای مالی محبوبی هستند که امکان سرمایهگذاری آسان و متنوع را برای افراد فراهم میکنند. اما همه صندوقها یکسان نیستند و بر اساس ترکیب داراییها و استراتژی خود، ریسک و بازده متفاوتی دارند. آشنایی با انواع رایج صندوقها به شما کمک میکند تا گزینهای را انتخاب کنید که با اهداف مالی، افق زمانی و میزان ریسکپذیری شما همخوانی داشته باشد. در این مقاله به مقایسه صندوقهای سهامی، درآمد ثابت، مختلط و صندوقهای قابل معامله در بورس (ETF) میپردازیم.
صندوقهای سرمایهگذاری در یک نگاه
همانطور که در مقاله قبلی گفته شد، صندوقهای سرمایهگذاری پول تعداد زیادی از سرمایهگذاران را جمعآوری کرده و در سبدی متنوع از داراییها سرمایهگذاری میکنند که توسط مدیران حرفهای اداره میشود. تفاوت اصلی انواع صندوقها در ترکیب داراییهایی است که در آنها سرمایهگذاری میکنند.
آشنایی با انواع اصلی صندوقها (بر اساس ترکیب دارایی)
-
صندوقهای سرمایهگذاری در سهام (Stock Funds):
- ترکیب دارایی: بخش عمده (معمولاً ۷۰ درصد یا بیشتر) از داراییهای این صندوقها در سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس سرمایهگذاری میشود.
- هدف اصلی: کسب بازدهی بالا از طریق رشد قیمت سهام و دریافت سود نقدی شرکتها.
- سطح ریسک: بالا. به دلیل نوسانات قیمت سهام، این صندوقها ریسک بیشتری نسبت به اوراق درآمد ثابت دارند. اما پتانسیل بازدهی آنها نیز در بلندمدت بالاتر است.
- مناسب برای: سرمایهگذارانی با افق زمانی بلندمدت (بیش از ۵ سال) و تحمل ریسک بالا که به دنبال رشد قابل توجه سرمایه خود هستند.
-
صندوقهای سرمایهگذاری درآمد ثابت (Fixed Income Funds / Bond Funds):
- ترکیب دارایی: بخش عمده (معمولاً ۷۰ درصد یا بیشتر) از داراییها در اوراق مشارکت، اوراق خزانه دولتی، اوراق اجاره، سپردههای بانکی و سایر اوراق بهادار با درآمد ثابت سرمایهگذاری میشود. این صندوقها کمتر یا اصلاً در سهام سرمایهگذاری نمیکنند.
- هدف اصلی: کسب یک جریان درآمدی منظم و کسب بازدهی مطمئن با ریسک پایین. حفظ اصل سرمایه اولویت اصلی است.
- سطح ریسک: پایین. به دلیل ماهیت داراییهای با درآمد ثابت، نوسانات قیمت این صندوقها کمتر و ریسک آنها پایینتر از صندوقهای سهامی و مختلط است.
- مناسب برای: سرمایهگذارانی ریسکگریز، با افق زمانی کوتاهمدت تا میانمدت، یا کسانی که به دنبال حفظ ارزش سرمایه و کسب درآمد منظم هستند (مانند بازنشستگان).
-
صندوقهای سرمایهگذاری مختلط (Balanced Funds):
- ترکیب دارایی: درصدی از داراییها در سهام و درصد دیگری در اوراق درآمد ثابت سرمایهگذاری میشود (مثلاً ۶۰ درصد سهام و ۴۰ درصد اوراق با درآمد ثابت). ترکیب دقیق ممکن است بر اساس استراتژی صندوق و شرایط بازار کمی تغییر کند، اما در یک محدوده مشخص باقی میماند.
- هدف اصلی: ایجاد تعادل بین رشد سرمایه و کسب درآمد منظم، با پذیرش ریسک متوسط.
- سطح ریسک: متوسط. ریسک آنها بیشتر از صندوقهای درآمد ثابت و کمتر از صندوقهای سهامی است.
- مناسب برای: سرمایهگذارانی با تحمل ریسک متوسط و افق زمانی میانمدت که به دنبال ترکیبی از رشد و ثبات در سبد سرمایهگذاری خود هستند.
صندوقهای قابل معامله در بورس (ETFs): یک ساختار متفاوت
صندوق قابل معامله در بورس (ETF) از نظر ساختار کمی متفاوت از صندوقهای سرمایهگذاری مشترک سنتی است (اگرچه انواع سهامی، درآمد ثابت یا مختلط میتواند در قالب ETF نیز وجود داشته باشد).
- نحوه معامله: برخلاف صندوقهای سرمایهگذاری مشترک سنتی که واحدهای آنها در پایان هر روز معاملاتی بر اساس NAV آن روز خرید و فروش میشوند، واحدهای ETF در طول ساعات بازار مانند سهام در بورس خرید و فروش میشوند. این به آنها نقدشوندگی معاملاتی بالاتری میدهد.
- سبک مدیریت: بسیاری از ETFها بهصورت منفعل (Passive) مدیریت میشوند؛ یعنی به جای تلاش برای پیشی گرفتن از یک شاخص بازار (مانند شاخص کل بورس)، صرفاً به دنبال تقلید و دنبال کردن عملکرد آن شاخص هستند. این امر معمولاً باعث کاهش هزینههای مدیریت میشود. البته ETFهای با مدیریت فعال نیز وجود دارند.
- ترکیب دارایی: یک ETF میتواند شامل انواع مختلف داراییها باشد و یک شاخص خاص (سهام، اوراق قرضه، کالا، ارز و…) را دنبال کند.
مقایسه انواع صندوقها
انتخاب صندوق مناسب: بر اساس نیازهای شما
برای انتخاب صندوق سرمایهگذاری مناسب، باید عوامل زیر را در نظر بگیرید:
- میزان تحمل ریسک: چقدر با نوسانات بازار و احتمال از دست دادن سرمایه راحت هستید؟ (ریسک پایین = درآمد ثابت، ریسک متوسط = مختلط، ریسک بالا = سهامی)
- اهداف مالی شما: برای چه چیزی سرمایهگذاری میکنید؟ (رشد بلندمدت = سهامی، درآمد منظم = درآمد ثابت، ترکیبی از هر دو = مختلط)
- افق زمانی سرمایهگذاری: چه زمانی به پول خود نیاز خواهید داشت؟ (کوتاهمدت = درآمد ثابت، میانمدت = مختلط، بلندمدت = سهامی)
- ترجیح برای مدیریت فعال یا منفعل: آیا به دنبال پیشی گرفتن از بازار با مدیریت فعال هستید (هزینه بیشتر) یا صرفاً میخواهید عملکرد یک شاخص را دنبال کنید (هزینه کمتر – اغلب در قالب ETF)؟
- اهمیت نقدشوندگی معاملاتی: آیا نیاز دارید که بتوانید واحدهای خود را در هر ساعتی از روز بفروشید؟ (ETFها نقدشوندگی معاملاتی بالاتری دارند).
نتیجهگیری
صندوقهای سرمایهگذاری ابزارهای متنوعی را برای سرمایهگذاران با اهداف و ریسکپذیریهای متفاوت فراهم میکنند. صندوقهای سهامی برای رشد بلندمدت با ریسک بالا، صندوقهای درآمد ثابت برای ثبات و درآمد منظم با ریسک پایین، و صندوقهای مختلط برای تعادل بین این دو مناسب هستند. صندوقهای قابل معامله در بورس (ETFها) نیز ساختاری انعطافپذیر با هزینههای معمولاً پایین و قابلیت معامله در بورس ارائه میدهند و میتوانند شامل هر یک از انواع داراییهای فوق باشند. با درک تفاوتهای این صندوقها، میتوانید آگاهانهتر تصمیم بگیرید و سبد سرمایهگذاری خود را به گونهای بسازید که با نیازها و برنامههای مالی شما همسو باشد. همیشه قبل از سرمایهگذاری، اهداف و ریسقپذیری خود را به دقت بررسی کنید و در صورت لزوم با مشاور مالی مشورت نمایید.
اوراق مشارکت: راهی نسبتاً امن برای سرمایهگذاری با درآمد ثابت
بدون دیدگاه